SOETERBEEK.

Vastgesteld bij raadsbesluit van 30 juni 1955.

Omstreeks 1462 werd op een heideveld aan de Dommel het klooster Soeterbeek gebouwd. Rond 1448 had de Nederwettense pastoor Henricus Sanders een klooster aan ‘die Suetbeeck’ gevestigd in de Kerkhofse hoeve aan de Groenstraat, nabij de Suetbeek, Soetbuek, Soterbeeck, Zuidbeek of Zoeterbeek, de tegenwoordige Heuvelakkerloop (zie ook onder Groenstraat en Soeterbeekseweg, Nederwetten). Het ‘Cloister aen die Soetbuek’ werd in 1462 verplaatst naar een stuk land aan de Dommel en werd eveneens klooster Soeterbeek genoemd. Aangezien na de Vrede van Munster in 1648 de katholieke Soeterbeek, landhuis gebouwd op de grondvesten van ‘kasteel’ en klooster. godsdienst in deze contreien werd verboden is het klooster uiteindelijk in 1731 ontruimd. De zusters verhuisden naar Deursen in het Land van Ravenstein dat buiten het gebied van de Staten-Generaal viel en waar de katholieke godsdienst was toegestaan. In Deursen werd op 30 april 1732 een nieuw klooster gesticht dat ‘Nieuw-Soeterbeeck’ werd genoemd en heden nog bestaat. Nadat de zusters Nuenen hadden verlaten werden het klooster en de omliggende gronden verkocht aan Aart Habraken te Nederwetten. De gebouwen raakten in verval en werden gesloopt. In 1835 liet Jozef Smits van Oyen, die toen eigenaar van Soeterbeek was geworden, op de grondvesten van het voormalig klooster een landhuis bouwen, dat het ‘kasteel van Soeterbeek’ werd genoemd. Nadien is het ‘kasteel’ als uitspanning in gebruik geweest totdat het op 19 juni 1936 afbrandde. Jhr.mr. J.Th.M. Smits van Oyen (burgemeester van Nuenen, Gerwen en Nederwetten van 1921 tot 1931) die de ruïne met omliggende gronden kocht, gaf in 1938 aan architect Frits Eschauzier uit ‘s-Graveland opdracht op de plaats van het kasteel een nieuw landhuis te ontwerpen.